Pozostaje więc ta kolekcja polską tajemnicą, choć tom „Picasso w Polsce" zawiera o niej
dość pełne informacje.

Jak na sprawę tak tajemniczą, jest to kolekcja liczna, choć tak niewielki stanowi ułamek
całej ceramicznej działalności artysty. O wielokrotnie mniej licznych zbiorach, a nawet pojedyn-
czych obiektach Picassa, znaleźć można wzmianki w podstawowej na temat ceramiki Picassa
książce G. Ramie i w innych opracowaniach16. Jest to tym dziwniejsze, że pp. Ramie towa-
rzyszyli od początku do końca ceramicznej przygodzie artysty i byli autorami najbardziej
wyczerpujących jej opracowań, nie mogli więc nie wiedzieć co zabrał ze sobą wyjeżdżając
w sierpniu 1948 r. na polski Międzynarodowy Kongres Intelektualistów do Wrocławia.

KEPAMHKA nHKACCO H3 COBPAHHH HAJ4HOHAJIBHOrO MY3EH B BAB1UABE

PE3K3ME

B coópaHHH HanjHOHajiBHoro MV3en b BapiuaBe c 1948 ro/ja HaxoAHTCH HeSojibmaH KOJiJieKUHH 6jhoa3
pacnncaHHbix iTa6iro IlHKacco, no,n;apeHHbix hm IloJihiue bo Bpe/vm ero npeóbmaHHH b HameH CTpaHe no cjrynaio
Me>KAyHapoAHoro KOHrpecca HHTemicKTyajmcTOB-3amHTHHKOB MHpa, cocTOHBinerocH bo BpouJiaBe b aBrycTe
1948 ro^a. KoiuieKHHH HaHHTbiBaeT 20 0BajibHbix <haHHCOBbix 6jik>a oflimaKOBoro pa3Mepa (4x31,5x38 cm),
noMeneHHbK 3HaKOM cpHpMbi MaAypa, r^e ohh 6mjih HcnojiHeHbi, AeKopnpoBaHHbix ITa6jio IlHKacco (pe3b6a
h no,n;rjia3ypHaH pocnncb). 3th 6jnofla npHHaAJie»caT k Han6ojiee paHHHM KepaMHnecKHM paSoiaM xyAO>KHHKa,
tihcjio KOTopbix flocTHraeT Sojiee AecHTKa tmchh. HaA BapinaBCKHMH 6;noAaMH IlHKacco pa6oTaji c okth6ph
1947 ao aBrycra 1948 ro^a, Kor^a oh npHBe3 hx b ilojibiuy.

3th paSoTbi 6mjih nepBbiMH npoH3BeAeHHHMH xyAO>KHHi<a, BbiCTaBJieHHbiMH b IToiibuie b nocrceBoeHHbiH
nepnoA h nepBbiMH, KOTopbie nonanH b nojibCKHe My3eiiHbie coSpaHHH. JI,jih IlHKacco b cboio onepeAŁ hx
noKa3 bo BpouJiaBe Sbiji nepBOH 3apy6e>KHOH 3Kcno3HHHeH ero KepaMHnecKHX npoH3BeAemiH, nocKOJibKy oh
Hanaji 3aHHMaTbcn sthm bhaom HCKyccTBa TOJibKo b 1947 roAy. 3to npoH3oiiiJio nocjie 3H3K0MCTBa c PaMbe,
BnaAejibuaMH KepaMH^ecKOH cpaGpHKH b Bajuiopnce, pacnojio>KeHHOM He^aneKO ot rojn>cp-}KioaHa, r^e IlH-
Kacco npoBOAHJi Jierane Mecnubi c 1946 ro^a. KepaMHKa crajia noA-^HHHbiM TBop^ecKHM yBJieneHHeM 66-JieT-
Hero x\rAO>KHHKa. Ha pocnncHX 6jik>a BapmaBCKOH KOJiJieKUHH jiokht ne^aTb stoh yBJie^eHHocTH xyAO>KHHKa,
ero TenMepaMeHTa h HeTepneHHH. OAHOBpeMeHHo »ce 3to AOKyMeHTauHH TBopnecKHX hck3hhh IlHKacco b 06-

JiaCTH KepaMHKH, CK3>KeTHbIX MOTHBOB h TeXHHHeCKHX npHeMOB. Bce 3TO XyAO>khhk SyAeT p33BHBaTb b CBOHX

nocjreAyioHtHx pa6oTax BnjiOTb ao 1971 roAa, KorAa oh nepecTaii 3aHHMaTbcn KepaMHKOH. TeMaTHKa A^Kopa

• 16 Ceramika Picassa znajduje się w następujących zbiorach muzealnych we Francji: Musee du Picasso
Antibes, Musee d'art modernę, Ceret, Musee du St. Etienne, St. Etienne; w Hiszpanii: Museo delia ceramica,
Barcelona; w RFN: Kunstsammlungen, Dusseldorf; Museum fur Kunst und Gewerbe, Hamburg; Wallraf-
Richartz Museum, Kolonia; w Szwecji: Konstmuseet, Sztokholm.

Informacje te, za których komplementarny charakter i aktualność nie mogę brać odpowiedzialności ze względu
na dotkliwe luki w literaturze przedmiotu w dostępnych mi bibliotekach, podaję za: G. Ramie, jw.; Pablo
Picasso Maler, Bildhauer, Keramiker, Dichter [kat. wyst.]. Ingelheim am Rhein 1981.

348